Laatste week (Bolivia en Peru)
Door: Sabrina
Blijf op de hoogte en volg ciao4now
12 November 2016 | Peru, Lima
De wekker beeindigd onze nacht in La Paz. Douchen en spullen inpakken. De markt naast ons hotel is nog voller en uitgebreider dan gister. Ik heb nog 15 min over en besluit nog even een rondje te lopen. Prachtig om te zien. Echt van hier, er is geen andere toerist te bekennen. Terug in het hotel wordt speciaal voor ons extra vroeg ontbijt gemaakt, omdat we al richting de terminal moeten op het moment dat we eigenlijk pas zouden kunnen ontbijten. Wat een heerlijk, uitgebreid en vers gemaakt ontbijtje!
De taxi brengt ons naar de busterminal. Hier komen we erachter dat de aan ons beloofde voorste plekken zijn weggegeven. Helaas helpt kwaad worden dit keer niet en nemen we genoegen met de tweede rij. Proberen kan altijd, toch? De rit zou max vier uur moeten duren, maar door wegwerkzaamheden in La Paz hebben we er zeker 4,5-5 uur over gedaan. Copacabana ligt op een schiereiland en de bus moest het water over. Wij per klein bootje (uiteraard eerst ticket kopen) en de bus incl. bagage op een gammel vlot. Wel apart, een uitloper van het Titicacameer overstreken. Dit is namelijk het hoogst (3800m) bevaarbare meer ter wereld! We beginnen alweer helemaal te wennen aan het reizen en denken er dit keer aan om bij aankomst op het busstation direct de bustickets voor de volgende rit te kopen.
We hebben hier een mooie overnachtingsplek geboekt en hebben nog de gehele middag om hiervan te genieten. We wilden uitzicht over de baai en moeten hier dus eerst wel een stukje voor klimmen… Eenmaal boven krijgen we twee mooie suites toegewezen met een kleine serre en uitzicht op de baai en het meer. De korte broek kan weer aan en ploffen neer in de hangmatten in onze tuin. Eind van de middag is het de tijd om boodschappen te halen. Wessel heeft zin om te koken en struinen de lokale marktjes af voor verse groenten en kruiden voor in de pasta. We hebben een openhaard in de kamer. Lekker fikkie stoken vanavond!
Zondag 6 november 2016 – Isla del Sol
Al vroeg pakken we onze kleine rugzak in met de benodigde spullen voor
een overnachting op Isla del Sol, waar we vandaag om 08.30uur met de boot naar toe gaan. Gelukkig hadden we van te voren gelezen dat dit bootje erg langzaam zou gaan en twee uur zou doen over een kilometer of 15.
De wind valt mee en de boot schommelt gelukkig niet zoveel. We hebben bedacht dat we aan de noordkant van het eiland uit zullen stappen en vanaf daar 9 kilometer over de bergkam naar het zuilen zullen lopen en daar een overnachtingsplek zoeken. We starten direct goed met het klimmen over verschillende heuvels. Door de veel ijlere lucht op deze hoogte happen we regelmatig naar lucht. We hebben de gehele dag de tijd en doen rustig aan, stoppen bij mooie plekken, zitten op de inca-loungeset (stenen blokken) om echt te kunnen genieten van het uitzicht en even op adem te komen.
Het is een behoorlijk kaal eiland maar toch is ieder stuk mooi. Allerlei baaitjes, terrassen op de berg en witte sneeuwtoppen in de verte. Links zien we Bolivia, rechts Peru. We lopen de inca handelsroute en komen onderweg langs ruïnes. De bewoners hebben een systeem bedacht om te kunnen verdienen aan toeristen. We passeren onderweg drie ‘tol poortjes’ waar we per persoon een paar euro moeten aftikken voor we de route mogen vervolgen. Doordat er veel vlakke stukken zijn is de wandeling lang niet zo intensief als de Colca Canyon, echter blijft het een behoorlijke inspanning.
Om 14.45uur staan we op de top van de zuidkant van het eiland. Eerder dan verwacht. Tijd om te overleggen. Plan was om hier te gaan slapen maar op dit eiland lijkt verder niets te doen en te beleven. Hebben geen spelletjes oid bij ons en het is nog relatief vroeg. Of… we gaan snel naar beneden en pakken de laatste boot om 16.00uur naar Copacabana en hopen op een plek in het mooie hotel. We kiezen voor het laatste. Na aardig doorlopen komen we om 15.50uur in het haventje aan. Precies op tijd! Bij aankomst in Copacabana heeft het hotel nog maar 1 suite en 1 vierpersoonskamer. Deze nemen we allebei en dobbelen om de suite. The winner is… Sabrina en Wessel! ’s Avonds eten we brood met worstjes, steken we de openhaard in de hens, drinken we wijn en bier, douchen we lang en gaan Arie en Gezina met verbrande velletjes de jacuzzi in.
Maandag 7 november 2016 – Reis naar Puno/Cusco
Vanmorgen vroeg wakker geworden terwijl we juist een keer uit konden slapen. Toch lekker dat we gister terug zijn gegaan naar Copacabana en nu rustig aan kunnen doen. Wessel maakt het ontbijt (kookt eieren), we zitten in de zon en ruimen een en ander op. Moeten om 11 uur uitchecken en verhuizen naar het terras. Na een drankje gaan Gezina en ik souvenirshoppen om de laatste Bolivianos uit te geven en vervolgens bij moeten pinnen.
De bus naar Puno vertrekt om 13.30uur en doet er, incl. grensovergang, ruim drie uur over. Bij aankomst in Puno kunnen we de tassen bij het loketje van de busmaatschappij laten en pakken we nog een tourtje naar de Uros eilanden mee. Zo’n vijf kilometer voor de kust drijven 90 eilanden gemaakt van riet waar per eiland 5-10 families wonen. Op een van deze eilanden mogen we kijken. Het is klein, stuk of 8 rieten huisjes, vochtig en ruikt naar nat riet. We gaan in een kring zitten (wederom op riet, een bank van riet) en krijgen van de president van het eiland uitleg over hoe zo’n eiland gemaakt wordt en hoe het leven daar verder gaat. Klinkt zo nog best interessant, maar voelde als deels een toneelstuk. Terwijl hij aan het praten was werden de toeristenkraampjes vol souvenirs onthult en kregen we tijd om de mensen hier te sponsoren. Snel de boot in. Hoogtepunt van deze trip: mooie stempel van het Titicacameer in mijn paspoort.
In Puno worden we afgezet op het Plaza de Armas en zoeken een restaurantje waar de kunnen zitten tot het tijd is om naar de busterminal te vertrekken voor de nachtbus (22.00uur) naar Cusco vertrekt. Wessel eet hier de specialiteit van Peru; cavia. Vettig vlees maar smaakt naar kip.
Dinsdag 8 november 2016 – Cusco
De bus is veel eerder in Cusco dan we hadden verwacht. Het is nog midden in de nacht. We laten on door een taxi naar het guesthouse brengen en bellen de eigenaar wakker. Het duurt even voor hij de deur open doet want hij moest zich blijkbaar nog aankleden en komt met zijn shirt binnenstebuiten naar de deur. De kamers zijn vrij en we mogen er al in. Duiken het bed in en slapen heerlijk tot 09.00uur verder. Om 10.00uur staat het ontbijt voor ons klaar en eten we ons buikje vol.
’s Middags brengen we een bezoek aan het historische centrum. We laten ons afzetten op het centrale plein dat ook hier Plaza de Armas heet. Allereerst gaan we langs de organisatie die onze tour naar Machu Picchu regelt aangezien we hier nog een paar honderd USD mogen betalen. Vervolgens hebben we alle tijd om de stad te verkennen. Het Plaza de Armas is een mooi plein met veel groen, een fontein, overal bankjes, twee grote kerken en is omringd door gezellige restaurants met balkonnetjes. Koffie drinken op zo’n balkon lijkt ons wel wat en we nemen plaats. Helaas begint het te druppelen en zijn we genoodzaakt naar binnen te gaan. We wachten tot de bui over is voor we verder gaan.
Gelukkig duurt het niet lang voor we door smalle straatjes richting de kunstenaarswijk San Blas lopen. We kijken in veel kleine winkels en de kooplust van Gezina slaat weer toe. Zodra ik een klein souvenirwinkeltje binnenloop word ik door de verkopers aangekleed met een traditionele rok, sjaal en hoed. Gezina en Wessel komen vlak na mij binnen en ondergaan hetzelfde. Deze verkoopsters hebben snel in de gaten dat mister Arie, de man met het geld, nog op straat staat en wordt binnengesleept. In no-time zien we er allemaal fantastisch uit, maken we foto’s (krijgen de baby in onze armen gedrukt, leuk voor de foto’s…) en hebben we veel lol. De twee meiden uit de winkel proberen Arie te ‘versieren’ en slaan hem af en toe op zijn kont. Het wordt wat vreemd… trekken de gekke kleren uit, kopen snel wat (na afdingen) en gaan er vandoor.
Op het plein van San Blas speelt een straatmuzikant op een panfluit en breekt het zonnetje weer langzaam door. Overal zijn oude, smalle en sfeervolle straatjes met kinderkopjes waar kleine taxi’s maar net doorheen passen. Groepjes vrouwen met kinderen in traditionele kleding vragen of je voor een paar sol met hen op de foto wil. Aan een lijntje hebbe ze een kleine alpaca of lammetje, die je met grote ogen hoopvol aankijkt.
We klimmen tot we een mooi uitzicht hebben over de koloniale stad. De tijd is snel omgegaan vandaag en het is tijd om wat te gaan eten. Via tripadvisor een leuke hamburgertent gevonden. Na lang twijfelen en onbekende woorden vertalen weten we allemaal welke hamburger we willen. Bij het opnemen van de bestelling wordt duidelijk dat er geen vlees op voorraad is… Dan alleen maar patat.
We lopen nog even langs bij Llama Path (organisatie Machu Picchu). We maken kennis met de gids en krijgen aanvullende informatie over de tour. Vervolgens kopen we grote stukken taart als toetje, water, snacks en bananen. In het hotel gaan we zo snel mogelijk slapen want de wekker gaat weer midden in de nacht.
Woensdag 9 november 2016 – Rainbow mountains
Straks in Nederland zullen we weinig last hebben van een jetlag. De wekker ging om 01.30uur. Bij jullie 6 uur later, 07.30uur. We hijsen ons in de warme kleren, pakken de kleine rugzak in en worden om 02.15uur opgehaald met een busje. Dit busje brengt ons in drie uur over een slingerende en deels onverharde weg naar het beginpunt voor onze hike naar de Rainbow Mountains. Hij kan goed scheuren waardoor we er al voor 5en waren met als resultaat een heel misselijke Sabrina. We nemen plaats in een donker stenen hokje waar we het ontbijt geserveerd krijgen. Iedereen smikkelt hiervan. Buiten zijn een paar balken aan elkaar gemonteerd met een plastic zeil eromheen en een gat in de grond zodat we nog even naar het toilet kunnen voor we starten.
Deze berg is pas begin dit jaar ontdekt, cq vrijgegeven voor toerisme. Per toeval las ik hierover op internet en kon ik het vlak voor de vakantie nog in het reisschema proppen. Daarnaast is deze alleen in het droge seizoen te beklimmen. We hebben dus mazzel dat we deze trekking kunnen doen.
We starten om 05.30uur met een zogenaamde test. Vandaag hebben we niet zo heel veel steile stukken (beginpunt 4300 meter en eindpunt 5050 meter), maar het is de hoogte dat een paar honderd meter klimmen lastig maakt. Gids Noa vertelt ons dat hij de eerste 15 minuten harder loopt dan normaal. Wie in de buurt kan blijven, zullen het waarschijnlijk zelfstandig redden naar de top. Wie hier teveel moeite mee heeft, raadt hij aan om een paard te huren voor 35USD. In totaal zijn we met 7. Wij vieren houden het gemakkelijker bij dan de anderen, maar besluiten allemaal geen paard te huren.
Na het eerste stuk klimmen hebben we een uur ‘Andes vlak’ (Andes gebergte), zoals zij dat zelf noemen. Goed te doen. Prachtige route door een uitgestrekte groene vallei vol lama’s en alpaca’s. Het is nog zo fris dat de vorst op de vacht van de beesten zichtbaar is. Hier en daar zien we een paar huisjes met locals dat samen een bergdorp vormt en hebben uitzicht op twee grote besneeuwde bergtoppen/gletsjers. De andere drie kunnen ons (wat zijn we snel ) niet bijhouden en de groep splitst in tweeën en krijgen allebei één gids mee.
Iedere paar honderd meter stijgen zorgt ervoor dat je weer zoveel procent minder zuurstof hebt. Ik merk dat ik alleen maar voldoende zuurstof krijg bij hoge inspanning als ik door mijn mond in- en uitadem. Bij de tweede en derde (tevens laatste) klim staan we vaak stil om weer genoeg zuurstof te krijgen. De laatste loodjes wegen het zwaarst. Op de top, ruim 5000 meter hoog, bevat de lucht slechts de helft van de hoeveelheid zuurstof als op zeeniveau. Maar wat een geweldige beloning wacht ons hier! Hebben uitzicht (360 graden) op de omliggende omgeving en uiteraard de ‘berg van zeven kleuren’. De berg komt aan zijn kleuren door verschillende mineralen zoals koper, ijzer en malachiet. Het is een beschermd natuurgebied waardoor de grondstoffen niet ontgonnen kunnen worden en de regenboogkleuren blijven bestaan. Een van de mooiste uitzichten die ik ooit heb gezien en zeker een voor op jullie bucketlist.
Toch moeten we ook weer eens naar beneden en komen ineens veel mensen tegen. Voordeel van vroeg starten is dat wij de vallei voor onszelf hadden. Terug gaat ons een stuk gemakkelijker af, alleen maar dalen. 16 kilometer verder zijn we terug op de plaats waar we gestart zijn en wacht een veel te uitgebreide en verrukkelijke lunch op ons. Aardappels, kip, vlees, tonijn, avocado, rijst, groente quinoa, pompoensaus en pasta…
Terug bij de bus staat de gids zijn plek voorin aan mij af. De terugweg kan ik goed naar buiten kijken en word ik gelukkig niet misselijk. De rest van de mensen slaapt. We zijn om 16.30uur terug en zijn het allemaal zat. Lekker douchen, yoghurt eten en vroeg naar bed.
Maandag 10 november 2016 – Inca trail
Uitslapen… Wat is dat eigenlijk. Dat doe je toch niet in de vakantie. Wij in ieder geval niet. We worden om 04.00uur opgehaald met een busje voor onze tweedaagse trip naar één van de zeven wereldwonderen: Machu Picchu. In twee uur rijden we naar Ollantaytambo waar we op de trein richting Machu Picchu stappen. Dat we het veilig gered hebben, is heel wat. De chauffeur had het laatste half uur moeite, heel veel moeite, met het openhouden van zijn ogen. Reden net langs diepe afgronden en scherpe haarspeldbochten.
Aan het station is te zien dat het toeristisch is en dat er goed door toeristen wordt betaald. Dingen worden in het Engels omgeroepen en de trein is luxe. Bij kilometerpaal 104 springen we de even stilstaande trein uit en begint onze wandeling, waarbij we een deel van de originele inca-trail (vroegere handelsroute tussen Cusco en Machu Picchu) lopen. Een heuse legende! We starten in de heilige vallei van de Urubamba rivier en lopen 11 kilometer via de bergtoppen van de Andes naar Machu Picchu. We merken dat we in goede conditie zijn en gewend zijn aan de hoogte, aangezien we op dit slingerende tropische bospad heel wat mensen inhalen. We komen onderweg langs verschillende ruïnes, waaronder een van de grootste: de bekende Winay Wayna (forever young). Dit is een verzameling van steile terrassen die honderden meters tegen de bergflank gebouwd zijn. Het was dan ook een hele klim om naar de top hiervan (tevens hoogste punt van deze trekking) te klimmen. Vanaf dit punt is het nog maar 1,5-2 uur tot de befaamde Sun Gate waar we voor het eerst zicht hebben op de verloren stad van de inca’s: Machu Picchu.
De gids geeft aan het 85% van de dagen regent en veel mensen in huilen uitbarsten bij aankomst bij de Sun Gate omdat er door bewolking en/of regen niets van MP te zien is. Wederom boffen wi en hebben helder zicht. Pas nu beseffen wij hoe groot en indrukwekkend het is. We dalen af naar Machu Picchu maar bewaren de tour door deze stad voor morgen en pakken de bus naar het bergdorpje Aguas Calientes waar een luxe hotel op ons wacht.
Na een warme douche en siësta gaan we naar een restaurant om te eten. Peru speelt tegen Paraguay voor de WK kwalificatie. Nadat de achterstand werd ingehaald, werd er door de Peruanen een feestje gevierd. Uiteraard juichen wij dit keer ook voor Peru. Na het einde van de wedstrijd (1-4 winst) was het volgens de gids tijd om te slapen en daar luisteren we dan ook maar naar.
Vrijdag 11 november 2016 – Machu Picchu
De gids wilde eerder weg dan wij, maar raadde ons aan om uiterlijk 06.30uur richting MP te gaan om de drukte nog enigszins voor te zijn. De treinen vanaf Cusco komen na 08.00uur aan. We hebben alweer mooi weer en het is ’s ochtends vroeg al warm genoeg voor een korte broek en tshirt.
Casiano, onze gids, geeft ons een twee uur durende tour. Hij vertelt leuk (en veel) en is enorm enthousiast. Doet dit werk al 20 jaar. Wat vooral erg interessant is, is dat met de bouw de inca’s echt overal over nagedacht hebben; de stand van de zon (in de zomer en in de winter) en aan allerlei religieuze aspecten.
Na anderhalf uur stoppen we met vragen stellen anders gaat de tour nog veel langer duren… We ronden het af en gaan terug naar Aguas Calientes. De trein vertrekt pas 5 uur later en verdelen de tijd over twee terrassen: koffie en uitgebreid eten. Tijdens de koffie geven we Casiano fooi. Hij verdwijnt opvallend snel met de opmerking ‘misschien zie ik jullie zo nog’. Geen afscheid. We hebben het er nog lang over gehad en het voelde niet helemaal fijn. We zien hem maar niet terug en verplaatsen naar het tweede terras. Arie en Gezina trakteren ons op een uitgebreide lunch bij een buffetrestaurant. Terwijl wij ons zoveelste bord leeg eten, verschijnt Casiano aan onze tafel. Hij heeft ons opgezocht en is net zo vrolijk als tijdens de tour en zegt ons gedag. Gelukkig maar!
Terug naar Cusco was weer een behoorlijke zit (1,5 uur met de trein en 2 uur met de bus). In het guesthouse maken we ons klaar voor de laatste nacht in Peru, checken we de vluchten in, ruimen de tassen op en gaan naar bed.
Zaterdag 12 november 2016 – Lima / terugvlucht
Tijd om naar huis te gaan. Vliegen om 07.00uur van Cusco naar Lima waar we de rest van de dag doorbrengen in het oude centrum en voornamelijk op terrasjes. Het is heerlijk weer. Met de lange broek te warm in de zon. Vanavond om 21.00uur vliegen we naar Amsterdam, waarbij Wessel en ik nog twee tussenstops maken. Het was een fantastische vakantie! Leuk dat jullie ons gevolgd hebben en tot snel!
-
12 November 2016 - 20:53
Reinier:
Fantastische dagen als sluitstuk van een memorabele vakantie. Super dat het weer ook zo goed was. Beetje mazzel moet je soms hebben. Het was erg leuk jullie te gebben gevolgd op deze reis. Goeie thuisreis en tot morgen!! -
12 November 2016 - 21:19
Yvonne En Gerard:
Hallo alle 4......
Wat is ook dit weer een lang (en waarschijnlijk mooi!!!) verhaal geworden. Wij hebben het nu nog niet gelezen, maar dat gaat straks zeker gebeuren. Omdat we zien dat jullie nu vertrekken naar Nederland, willen we toch alvast even reageren. Wij wensen jullie alle 4 een heel goede terugreis naar huis. Jullie kunnen iig terug kijken op een wel heel bijzondere reis! Bedankt voor alle mooie reisverslagen en op fb de geweldige foto's. Liefs uit een nog steeds zonnig Bolnuevo/España van Yvonne en Gerard. -
12 November 2016 - 22:32
Dorine:
Wat een prachtige reis hebben jullie gemaakt ! Geweldig om op terug te kijken ! Baloe en Luna verheugen zich op jullie thuiskomst en zullen waarschijnlijk het eerste uur alleen maar miauwen. We zijn benieuwd naar alle foto's ! Tot morgen , wij zullen er voor zorgen dat jullie huis weer in de oude staat wordt terug gebracht !!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley